پليئوزيس ‌ هپاتيس، يک عارضه نادر است که با حضور حفره‌های پرخون در فضای پارانشيم کبد مشخص می‌شود. عوامل خطر پليئوزيس‌هپاتيس، بيماری‌هايی مانند: ايدز، سل، سرطان و مصرف داروهايی مانند استروئيدهای آنابوليک و آزاتيوپرين است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات عصاره الکلی گلبرگ زعفران بر پليئوزيس‌هپاتيس تجربی در موش‌های صحرايی انجام گرفت. در اين مطالعه، 32 موش صحرايی نر نژاد ويستار، به چهار گروه: شاهد سالم، بيمار با جنتامايسين دوز 80mg/kg، عصاره با دوز 40mg/kg همراه با جنتامايسين 80mg/kg و عصاره با دوز 80mg/kg همراه با جنتامايسين با دوز 80mg/kg  تقسيم شدند. پس از اتمام دوره، خونگيری از قلب آنها جهت سنجش مقادير آنزيم‌های کبدی انجام شد. بافت کبد نيز تحت مطالعات هيستوپاتولوژيک قرار گرفت. مقادير آسپارتات آمينوترانسفراز درگروه‌های دريافت‌کننده جنتامايسين و گروه‌های تيمار با عصاره، به طور معنی‌داری ( 05/0>P ) در مقايسه با گروه سالم افزايش پيدا کرد. بين گروه‌های تيمار با عصاره و گروه جنتامايسين، اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. نتايج بافت‌شناسی نيز تأييدکننده حضور سينوزوئيدهای خونی در گروه‌های دريافت‌کننده جنتامايسين بود که اختلافی بين آنها مشاهده نشد. طبق نتايج مطالعه، عصاره هيدروالکلی گلبرگ زعفران، تأثيری بر پليئوزيس‌هپاتيس و تلانژيکتازی ناشی از مصرف جنتامايسين در موش صحرايی ندارد.